Spreektekst bestuursrapportage 2019

Voorzitter, de burap is de tussentijdse verantwoording van het college van GS over wat ze de eerste helft 2019 gerealiseerd hebben. Deze burap gaat over de prestaties van het oude college, maar tegelijkertijd volgt in het voorliggende statenvoorstel ook nogal wat besluitvorming over het nieuwe bestuursakkoord. Omwille van herleidbaarheid en transparantie zou het goed zijn, en daarom verzoek ik dat nogmaals, om ontwerpbesluiten op te splitsen. Daarnaast ook de vraag of het college duidelijk kan maken welke zaken uit deze burap nu betrekking hebben op de begroting van het nieuwe college en welke zaken afhechting van lopende zaken betreft.

Voorzitter, de organisatiekosten rijzen de pan uit. Ten opzichte van 2018 groeiden de organisatiekosten in 2019 al met 13 miljoen euro. Voor 2020 wordt er vanwege het nieuwe bestuursakkoord nog een keer 12,2 miljoen extra tegenaan gegooid, voor 110 fte. Wordt dat nou bedoeld met het beroemde multipliereffect? Meer uitgaven, meer ambtenaren, meer beleidsonzin?

We moeten geen grotere overheid, maar een kleinere overheid. Deze provinciale overheid grossiert in maakbaarheidsdenken, en wil zich overal mee bemoeien. Het resultaat? Belachelijke plannen, betutteling, aanhoudend lange dagelijkse files, nauwelijks wegkilometers erbij, slecht gecoördineerd beleid en klimaathysterie. De burger heeft het nakijken en kan ook nog eens de rekening betalen.

Voorzitter, via technische vragen vroegen we een overzicht van alle provinciale wegenprojecten sinds 2015 en hun prognose voor start en afronding, en naar projecten van vóór 2015 die nog lopen. We kregen geen overzicht. We moeten dus concluderen dat er de afgelopen statenperiode onder leiding van de VVD nul komma niks gerealiseerd is als het om provinciale wegen projecten gaat. Nul komma niks tegen jaarlijks 250 miljoen euro die uit de Brabantse automobilist geknepen worden.

Bijna dagelijks is het één grote ellende rond Eindhoven. Wanneer dringt het tot het college door dat een Ruitstructuur onmisbaar is?

In plaats van échte maatregelen komt het college met het 'spitsmijden' project. Ach jee, wat een succes. Per werknemer die 230 dagen de spits mijdt kost dit bijna 14000 euro belastinggeld, en de file wordt niet korter. Voorzitter, het aanleggen van de Ruit vermindert de files wél, tegen relatief heel wat minder kosten dat 14000 euro per deelnemer.

Volgens de burap streeft het college naar een inclusieve samenleving, de doelstelling 'het bijdragen aan een inclusieve samenleving' wordt beoordeeld op een flinke lijst aan criteria. Vreemd genoeg echter geeft het college aan dat er geen nadere specificatie is geweest van het begrip 'inclusieve samenleving'. Het college streeft dus naar doelen die volstrekt ongedefineerd zijn, oftewel het college weet zelf niet wat zij nastreeft. Hoe kom je dan aan die onzin-kreten? Bekt die bullshitbingo lekker, had een ambtenaar het ergens overgetypt of werd het door een peperdure consultant gedicteerd? Voorzitter, dit is kip-zonder-kop beleid en ik vraag het vers aangetreden college enkel doelstellingen na te streven als klip en klaar helder is waar we naar streven. Doe je huiswerk. Graag een reactie.

Voorzitter, de duurzaamheidsgekte is de krankzinnigheid voorbij: we zouden 11% duurzame energie hebben in Brabant. Die zogenaamd duurzame energie bestaat voor meer dan de helft uit afvalverbranding, houtstook, en meestook biomassa. Dat stoot méér CO2 uit dan kolen én vervuilt veel meer. Wij stoken afval op in Moerdijk dat per stookolieschip is aangevoerd vanuit Zuid-Europa en Engeland en noemen dat duurzame elektriciteitsvoorziening. Kan het college aangeven of en waarom zij dat beleid rationeel vindt?

En waarom worden gemeenten en burgers gedwongen om die vreselijke windturbines te bouwen? Laat de bestuursautonomie van gemeentes intact.

Wat doet het college voor de Brabantse economie? Nou volgens het college zelf heel wat. Zo heeft het college maar liefst 2 crossovers vrijetijdeconomie met andere provinciale opgaven gerealiseerd. Geen idee wat de Brabander heeft aan crossovers, want het is vast geen zebrapad of hangbrug.

Voorzitter de werkelijkheid van de Brabantse economie is dat het er met het desastreuse en ongecoördineerde beleid niet beter op wordt. Vele megalomane projecten voor grootschalige bedrijventerreinen vooral voor werkgelegenheid die uit het oostblok moet worden geïmporteerd. Met de grootschalige import van goedkope arbeid worden de Nederlandse lonen laag gehouden. Daar hebben onze eigen Brabanders niks aan, het zijn vooral de grote ondernemers die de winsten nu lekker pakken. Als het economisch dalijk slechter gaat, mogen onze belastingbetalers er nog eens dubbel voor opdraaien. Die bedrijventerreinen worden ook nog eens volgepropt met gesubsidieerde windturbines en zonne-panelen. Niet zelden wordt kostbare natuur opgeofferd voor een verdoosd landschap. Ook het Rijk is inmiddels in actie gekomen en wil helderheid over de ongecoördineerde verdozing van Brabant.

Minstens even desastreus is het zelfvernietingsmechanisme van Natura2000. Het college legt -nota bene met EU subsidie- extra stikstofgevoelige nieuwe nepnatuur aan. De daaraan gekoppelde Brusselse wurggreep brengt onze economie en infrastructuur definitief de genadeslag toe. In Brussel staan Samsom & Timmermans intussen te popelen om nog meer klimaatdwangbevelen uit te delen.

Ik roep het college op om afstand te nemen van het Brusselse afbraakbeleid, het eigen beleid terug te brengen naar de kerntaken, met de focus op degenen in wiens opdracht u werkt: de burgers.