Spreektekst Vaststelling Datavisie Provincie Noord-Brabant 2020-2025

Voorzitter, zoals de PVV in de themabijeenkomsten over dit onderwerp ook al heeft betoogd, ligt hier een heel incompleet voorstel.

 Met veel poeha en proza vertelt de provincie dat zij bij de beleidsvorming meer rekening gaat houden met het gebruik van data en digitale mogelijkheden, en GS noemt daar ook een aantal toepassingen bij.

Voorzitter, dat is niets nieuws. Dat was ook in 2013 al de inzet en de insteek.

Maar toen lag er een heldere ICT-Kadernota waarin strategische keuzes t.a.v. ICT organisatie, voorzieningen en architectuur onderbouwd aanwezig waren.

Het huidige voorstel Datavisie beoogt de kadernota ICT-beleid uit 2013 en de Informatievisie uit 2015 te vervangen.

Maar de notitie bevat niets over hoe de provincie gaat borgen dat deugdelijke digitalisering van de grond komt, over hoe de provincie gaat zorgen voor naleving van privacy issues, over ICT-governance, kritische reflectie op algoritmes enzomeer. Niets over het eigenaarschap van data, ICT-auditfunctie, de noodzaak van afbouw van legacy-systemen, de visie op architectuur of sourcing en niets over het voldoen aan archiveringsregels. Dat waren in de ICT-kadernota nog allemaal onderwerpen van belang, en die thema's ontbreken hier volledig.

Welke lessen heeft het college geleerd uit de kadernota ICT? Waar staat de ICT van deze provincie? Wat moeten we vasthouden, welk ingeslagen pad bleek minder succesvol, en welke thema's zijn na al die jaren nog steeds niet van de grond gekomen? Waar moeten we nou qua strategie op voortbouwen? Het wordt allemaal niet geadresseerd. Deze datavisie is alleen maar een aaneenschakeling van gejubel over waar we data zoal voor kunnen inzetten.

Voorzitter, waarom wordt er geen woord besteed aan de stand van zaken t.a.v. de ICT strategie?

Misschien is dat omdat de resultaten nogal tegenvallen. Omdat veel van de zaken die in 2013 werden gesignaleerd en geagendeerd, nu nog steeds niet op orde zijn.

Bijvoorbeeld. In 2013 werd een prioriteit gemaakt van het uitfaseren van oude systemen. Maar hoeveel ICT-systemen de provincie überhaupt in gebruik heeft weet men tot op de dag van vandaag niet, alleen dat het een grote diversiteit is.

In het provinciale verwerkersregister -verplichte kost voor organisaties om aan de bepalingen uit de privacywetgeving te voldoen- is veel onbekend of niet ingevuld. Verwerkersovereenkomsten zijn er niet of men weet niet of ze er zijn. Daar ga je met je privacybeleid, dat trouwens nog niet eens is vastgesteld.

De provincie weet ook niet hoeveel systemen er zijn die archiefwaardige informatie bevatten. Er is pas onlangs een inventarisatie gestart. Misschien dat die eindelijk is ingezet omdat de provinciearchivaris al 5 jaar om actie vraagt. Too little too late dus.

Over de provinciearchivaris gesproken, deze onafhankelijke toezichthouder heeft ook in zijn jaarverslag over 2019 over de uitvoering van archiefbeleid waaronder ook informatiebeheer een belangrijke plek heeft de nodige ontstellende bevindingen en conclusies. Ik neem u even mee in wat quotes:

"In 2019 is onderzoek gedaan naar welke applicaties procesgebonden informatie bevatten en daarmee onder de Archiefwet vallen. Het bleek een onmogelijke operatie." : Uit mijn onderzoek bleek opnieuw dat er allerlei opslagmedia naast CorsaNxT gebruikt worden, zoals netwerkschijven, websites en Sharepoint. Hierop wordt weinig tot geen beheer gevoerd". T.a.v. de aanschaf van applicaties constateert de provinciearchivaris dat er sprake is van "ongecontroleerde wildgroei" en hij mist "centrale aansturing in dezen". Ten aanzien van het niet voldoen aan vernietigingsverplichting van documenten overtreedt de provincie de Archiefwet alsmede de AVG. "Op het datakerkhof van de provincie rust nu 15Tb aan bestanden". Voorzitter ik zou de collega's het verslag, net als dat van de voorgaande jaren willen aanbevelen. Het is lezenswaardig en wellicht opent het de ogen van Statenleden over waar de provincie staat t.a.v. informatie en ICT.

Het is immers in díe context, in díe constellatie, dat dit college meent om groots met data en algoritmes te moeten gaan knoeien. Als je niet weet wat je aan het doen bent als het gaat om privacy, data-eigendom, data-archivering, informatiebeheer dan zou de boodschap moeten zijn: begin daar niet aan, breng eerst die basis op orde. Zoals je dat in 2013 al had voorgenomen.