Spreektekst Perspectiefnota 2022
Voorzitter,
Een perspectiefloze perspectiefnota: wie wel eens een tekening in perspectief heeft gemaakt, weet dat je altijd moet beginnen met het intekenen van een verdwijnpunt: dan mag je dus ook in deze perspectiefnota een verdwijnpunt verwachten voor de fileknelpunten, een verdwijnpunt voor de stikstofmartelgang van onze boeren, een verdwijnpunt voor de massa-immigratie en de wachtlijsten voor woningen en een verdwijnpunt voor de corona-ellende voor onze ondernemers. Helaas zijn we louter een verdwijnpunt van het geld van onze burgers.
De nu voorliggende Perspectiefnota 2022 is een erg compact stuk, zeker vergeleken met voorgaande jaren. Een flinterdun documentje wat qua formaat niet de moeite waard was om het met een ringbandje in te binden. En het blijkt zo kort van stof omdat dit college deze Perspectiefnota betitelt als “beleidsarm” en daarmee dus niet kiest voor een nieuwe koers maar grotendeels het beleid van het vorige linkse college voortzet, het is dan ook slechts een aanvulling en een herbevestiging daarvan. Klimaatkolder, cultuursubsidiesnobisme, belastinggeldverspillende hobbyprojecten en het uitmelken van boeren blijft onverkort doorgaan onder het huidige college.
En dat merken ook de bestuurlijke partners op, zo gaf gisteravond de Bossche D66-energiewethouder nog aan dat in het Provinciehuis weliswaar over kernenergie gesproken wordt, maar dat de FvD-gedeputeerde van Energie volledige medewerking verleent aan het opzetten van wind- en zonneparken. En dat zien we dus ook terug in deze Perspectiefnota: de opgaven en ambities van dit college zijn niets nieuws onder de zon, maar nog steeds dezelfde linkse vergaarbak van megawindturbines, zonnevelden, stikstofdwangmaatregelen, nieuwe nepnatuur en andere duurzame verdwazing. En dat allemaal zonder écht rekening te houden met draagvlak onder Brabantse burgers, boeren en ondernemers.
Kan het college om te beginnen eens aangeven hoeveel consultantskosten er zijn gemaakt voor dit stukje bestuurlijk herkauwen? Kan het college aangeven wat er is gedaan met de input die PS in de themacommissie van 5 februari jl. aan GS ter voorbespreking heeft meegegeven? Blijkbaar niet veel want het zogenaamd beleidsarme stuk wordt ons als Staten “ter kennisgeving” aangeboden en het college geeft aan dat de Perspectiefnota een aantal niet volledig uitgediepte ontwikkelingen schetst die niet vertaald zijn naar beleidsinhoudelijke voorstellen.
Het klinkt allemaal als een lege huls, maar tegelijkertijd geeft GS aan dat het gaat om “een perspectiefnota op hoofdlijnen” die ook nog “agendasettend” moet zijn. Dus is er opeens wél sprake van hoofdlijnen van beleid waar deze ‘beleidsarme’ perspectiefnota zich op richt.
Kan GS dat uitleggen, wat betekent dit stuk dan voor die hoofdlijnen, die blijkbaar onverkort doorlopen? Bovendien wordt alles opeens breed onder de provinciale Omgevingsvisie opgehangen, terwijl dat stuk eigenlijk alleen voor de fysieke leefomgeving bedoeld was. En welke rol speelt de nog altijd vigerende Agenda van Brabant voor dit college nog qua kaderstelling en visie op kerntaken? Graag een reactie.
En als dan toch over agenda’s en ‘agendasettend’ wordt gesproken; de vraag is welke agenda: dit lijkt niet de Perspectiefnota 2022, maar eerder een Brabantse variant van de Agenda2030 van het Klimaatakkoord en met het geklets over ‘Brede Welvaart’ de Global Goals 2030 van de VN. Het is dus niet de agenda van onze Brabanders waar dit college zich voor inzet, maar de agenda van de globalistische elite van het Parijsakkoord en de zelfverklaarde wereldverbeteraars in Davos. Hun deugpronkende ‘Build Back Better’ Agenda 2030 druipt van dit stuk af, nota bene dit college speculeert op “een innovatieve ‘reset’ van bepaalde bedrijfstakken” na corona en “bepaalde veranderingen die door de druk van corona zijn ontstaan willen behouden en van andere zaken afscheid nemen om zo onze ambities dichterbij te brengen”. Wil dit college onze provincie op die manier ‘Het Nieuwe Normaal’ inrommelen? En voor welke bedrijfstakken moet er een “reset” komen, doelt het college hier soms op hun ‘great reset’ van agrarische sector die ze structureel de vernieling in blijven helpen met onzinnige eurocratische stikstofmaatregelen?
En van welke zaken zouden we “afscheid moeten nemen” om die ambities dichterbij te brengen? Afscheid nemen van onze boeren? Afscheid nemen van onze bossen voor biomassa? Afscheid nemen van ons aardgas voor klimaatambities, de vermindering van CO2-uitstoot die dit college zo nodig wil verlagen om “in 2030 tenminste 50% van onze energie duurzaam op te wekken”? Zijn dát die ambities, om straks van Brabant één groot woud van windparken maken? Wat de PVV betreft in ieder geval niet, we komen dan ook met een motie om de ‘van gas los’ projecten te staken. En we roepen het college per motie om duidelijk bij de ook in het bestuursakkoord ogenomen randvoorwaarden te blijven van leveringszekerheid en draagvlak.
Wat draagvlak betreft hebben de inwoners het dorp De Rips gisteren al laten zien dat draagvlak voor windparken ontbreekt, na massaal verzet heeft het gemeentebestuur het plan voor een groot windpark bij dit dorp nu van tafel gehaald. En ook de gemeente Best heeft nu besloten géén windturbines op haar grondgebied te plaatsen.
Als we dan toch van zaken afscheid zouden moeten nemen: is dit college bereid om deze mooie voorbeelden te volgen en definitief afscheid te nemen van windturbines? Pak in plaats daarvan nu écht eens door met innovatieve vormen van kernenergie.
Ook spreekt het college over “Positieve effecten van de coronacrisis als schonere lucht, een stillere leefomgeving, digitalisering en verminderde drukte” in het kader van “wat willen we behouden en waar willen we afscheid van nemen”? Oftewel dit college misbruikt de door de overheid afgedwongen volksgezondheidsmaatregelen om in te zetten op een Nieuw Normaal en ziet het lamleggen van onze economie en samenleving als “positieve effecten”. Vertel dat maar aan bijvoorbeeld al die horecaondernemers, winkeliers, marktkooplui en kermisexploitanten die maandenlang geen cent hebben kunnen verdienen. Voor deze sectoren heeft dit college helemaal niks in de pijplijn zitten, die hardwerkende kleine en middelgrote zelfstandige ondernemers passen immers niet in de Agenda2030 van GS.
De PVV komt daarentegen wél voor de door de lockdown keihard getroffen ondernemers op en willen we deze Perspectiefnota verbeteren met een amendement: een voorstel om onze hardwerkende horecaondernemers een steuntje in de rug te geven met behulp van de Brabantvoucher, een voucher die de Brabanders binnen onze horeca kunnen besteden, zodra deze weer open mag. Dit naar een succesvol voorbeeld in Luxemburg. De Brabantvoucher is een impuls voor onze vrijetijdseconomie, waarmee door onze horeca een positief effect wordt bereikt voor onze middenstand, de werkgelegenheid en de leefbaarheid.
De duurzame utopie van positieve effecten na de coronacrisis waar dit college op inzet is niet de werkelijkheid van onze Brabanders. Als het verkeer weer gaat aantrekken, nemen de files weer even snel toe en zullen de knelpunten in ons wegennet aangepakt moeten worden. Daarom komt de PVV met een motie voor een masterplan infrastructuur. Tegelijkertijd is de verbetering van de verkeersveiligheid essentieel en dienen we daarom moties in voor veiligere vangrails voor motorrijders en voor veiligere fietspaden.
Naast verkeersveiligheid is openbare veiligheid van groot belang. En met een gedeputeerde voor veiligheid mogen we daar ook wel iets van verwachten, maar in deze Perspectiefnota zien we niets van die ambitie terug. GS stelt wel “de zorg voor een veilig en weerbaar Brabant waar onze inwoners zich veilig voelen blijft erg belangrijk voor ons”, maar pakt hier niet op door.
De veiligheid in het buitengebied is nog steeds een drama, zoals bleek bij de gigantische drugsafvaldumping onlangs op de Brabantse Wal.
Maar ook in dorpen als Overloon en Stevensbeek wordt de leefbaarheid zeer ernstig aangetast door een gebrek aan veiligheid. Van een ‘veilig en weerbaar Brabant’ is hier absoluut geen sprake, maar van een gebrek aan veiligheid wat wordt veroorzaakt door een teveel aan immigratie en specifiek door het daar gevestigde asielzoekerscentrum. Uit onderzoek van de gemeente Boxmeer blijkt dat 8 op de 10 inwoners van Overloon en Stevensbeek zich wel eens of regelmatig onveilig voelt in hun dorp door de aanwezigheid van het asielzoekerscentrum in Overloon. Meer dan de helft van de inwoners van Overloon (58 procent) en tweederde van de inwoners van Stevensbeek (66 procent) wil dat het azc dichtgaat. Bewoners en ondernemers klagen volgens Omroep Brabant over intimiderend gedrag van asielzoekers, diefstallen en fysieke en verbale bedreigingen. En voelen zij zich onveilig door berichten over inbraken, aanrandingen en bedreigingen rondom azc's. Door asielcriminelen uit dit azc werd recent een minderjarig meisje aangerand en een oudere man bij een woninginbraak zeer ernstig mishandeld. In de plaatselijke supermarkt van Overloon maakt het asieltuig zich schuldig aan winkeldiefstal, fysieke of verbale bedreiging van het personeel. De directe omgeving van het azc en op de looproute naar de supermarkt heeft te kampen met woninginbraken, vernielingen, fietsendiefstal, betreden van privéterrein en er is overlast in het openbaar vervoer zoals zwartrijden en intimidatie van buschauffeurs. Als PVV-fractie hebben we hierover eerder vragen gesteld, maar dit college blijft wegkijken voor deze asielterreur. Waar is de gedeputeerde veiligheid als je hem nodig hebt? Want dit is niet een puur lokale kwestie, rond de azc’s van met name Grave en Maarheeze speelt deze ellende ook. Wanneer kunnen we actie verwachten in het belang van “een veilig en weerbaar Brabant”? Kan GS ook niet een stevige lobby starten bij het Rijk om deze azc’s te sluiten?
En blijft GS ook nog de gemeenten aansporen om deze asielzoekers zodra ze een status hebben ook nog van een sociale huurwoning te voorzien, terwijl de wachtlijsten voor onze eigen inwoners ellenlang zijn? Kan GS uitsluiten dat dit rovende asieltuig daarvoor in aanmerking komt? Heeft GS samen met de gemeenten misschien ook een les getrokken uit de gebeurtenissen in Oss vorig jaar, waar de 18-jarige Rik van de Rakt werd vermoord door een in Heesch gehuisveste statushouder? Of tellen alleen maar de aantallen toegewezen woningen om te voldoen aan de Huisvestingswet? Tellen dergelijke risico’s en gevolgen voor de leefomgeving dan niet meer mee? Kijkt GS dan opeens niet meer ‘diep, breed en rond’ volgens de filosofie van hun Brabantse Omgevingsvisie?
Want GS spreekt wel over ‘een veranderend demografisch perspectief’, maar kan GS ook inzicht geven in hoe zij de massa-immigratie door onder andere de asielindustrie in deze context zien? En hoe ziet GS de plannen van het Rijk om bewoners van asielzoekerscentra straks al sneller met de omgeving te verbinden, gaat dit betekenen dat er in de kernen rond azc’s nog meer statushouders gehuisvest gaan worden, wat voor Brabant een extra grote druk oplevert met de vele hier gevestigde azc’s.
En in plaats van in te zetten om de massa-immigratie te stoppen, wil GS alleen maar ‘de demografische transitie begeleiden’ en accomoderen door met voldoende snelheid woningen te bouwen. Dat is een hele mond vol voor wat we ook wel vervangingsmigratie of omvolking kunnen noemen.
We moeten de massa-immigratie niet faciliteren met extra woningen, maar onze eigen woningzoekenden zo snel mogelijk van huizen voorzien. En waar GS refereert aan de ruimtevraag, moeten we onze groene ruimte dus niet opofferen voor woonwensen van immigranten en xxl-blokkendozen vol arbeidsmigranten. Dat perverse systeem van goedkope arbeidsmigratie draagt niet effectief bij aan onze werkgelegenheid en economie. Dan gunt de PVV die ruimte liever aan onze hardwerkende boeren, die daarmee voor ons goede voedsel zorgen en die echt Brabantse kwaliteit leveren. Om onze boeren te steunen dienen we daarom ook nog een motie in om geen leges meer te heffen bij faunaschade. En met het boerenland is er ook ruimte voor onze boerenweidevogels, waarvoor we ook een motie indienen. Daarmee bewijzen we de natuur een betere dienst, dan met een nieuwe papieren werkelijkheid van een nieuw ‘Nationaal Park’, zoals het zogenaamde Van Gogh Nationaal Park en Nationaal Park NL Delta. Zulke nieuwe ambtelijke etiketten brengen vaak onze boeren weer verder in de knel.
Voorzitter tot slot, het college mag deze nota dan wel ‘beleidsarm’ noemen, de voortzetting van alle geldverslindende linkse gruwelmaatregelen maakt onze Brabanders juist door beleid arm. En daar werkt de PVV niet aan mee.
Voorzitter, tot zover in eerste termijn.