Spreektekst Perspectiefnota 2025

Voorzitter.

Deze Perspectiefnota, die op de themadag van 22 maart werd aangeduid als de “hoogmis” van deze bestuursperiode biedt ons als PVV-fractie de gelegenheid om vol op het orgel te kunnen gaan en een litanie aan moties in te dienen. En waar GS bij deze Perspectiefnota spreekt over een ‘kralenketting van knelpunten’ is die kralenketting vooral een rozenkrans van de broeders en zusters van de Orde der Heilige Ecologisten in dit college, die als klimaatkwezels met de rozenkrans tussen de vingers het rozenhoedje bidden met het geloof om in 2050 klimaatneutraal te zijn.

Om dat geloof te sterken zetten zij ons landschap vol met klimaatminaretten, waarvan ze niet eens kunnen benoemen wat die windturbines afdoen aan de opwarming van de aarde, zo bleek deze week weer eens uit de beantwoording van onze Statenvragen over de discutabele provinciale financiering van een windturbine aan de A16: “de doelstelling Wind op Land is niet uitgedrukt in het aantal te vermijden graden opwarming. Voor het bepalen van het aantal en het type windmolens in het project Windenergie A16 is er geen informatie verzameld die daar antwoord op geeft”, aldus ons diepgelovige college. In het kader van de scheiding van kerk en staat is het hoog tijd om als provincie een dikke streep te zetten door deze klimaatreligieuze rituelen, daarom dienen we een motie in “stop windturbines”.

Deze Perspectiefnota is doorspekt met het geloof in hogere machten. Er schijnt volgens GS zoiets te bestaan als een “doorzettingskracht”, een “uitvoeringskracht” en een “realisatiekracht”. Op voorspraak van Sint Tunnis van Gruijthuijsen, patroonheilige van de beleidspropaganda, zijn zulke mystieke krachten opeens neergedaald in de provinciale organisatie. Het levert vooral een hele catechismus op aan vage doelstellingen zoals de eiwittransitie, een ‘nieuw voedselsysteem’, een ‘inclusieve organisatie’ en diversiteitsbeleid, waar nog meer beleidsambtenaren nog maar belastingaflaten aan mogen verspillen. Zo kan het veronderstelde verdwijnen van soorten uit de Schepping dóór stikstof niet eens worden aangetoond, maar wordt er wél een heel verstikkend beleid voor opgelegd wat Brabant op slot zet.

En voor die wonderlijke “uitvoeringskracht” wordt maar liefst 3,2 miljoen euro beschikbaar gesteld. In plaats daarvan is het hoog tijd voor een focus op kerntaken en de uitvoering daarvan en mínder beleidsvorming. Dus zet die goddelijke gaven van ‘doorzettingskracht’ en ‘realisatiekracht’ vooral in om provinciale wegeninfrastructuur aan te leggen en te onderhouden, om voldoende drinkwater te kunnen leveren, effectief vergunningen te verlenen om te kunnen bouwen, om te kunnen boeren en om te kunnen produceren.

In plaats daarvan is deze Perspectiefnota doorspekt van beleidsreligie, met name in de vorm van ‘Brede Welvaart’. Terwijl Brede Welvaart door het CBS bedoeld is als een analytisch model, maakt dit college er een zelfstandig beleidsdoel van door steeds te spreken over het werken aan “dé Brede Welvaart”, als een soort encycliek van Sustainable Development Goals.

“De Brede Welvaart van de Brabander” wordt als een Heilige Graal opgevoerd, als een “paraplu voor agendavorming” waarbij een hele prelatuur wordt opgetuigd van praktijknetwerken, kennisnetwerken, regionale omgevings- en samenwerkingsagenda’s en natuurlijk nog het provinciale missiebusje in de vorm van het ‘Brabant Outcome Fund’, waarvan niemand kan vertellen wat het eigenlijk concreet oplevert of wat de criteria zijn. Maar als we in deze hoogmis maar genoeg centen in de knikengel gooien, moeten we er zo allemaal ‘drie gezonde levensjaren’ bij krijgen. Gelooft u het zelf?
Bovendien, die “paraplu voor agendavorming” hoort niet bij Brede Welvaart thuis en óók niet bij de Omgevingsvisie, maar nog steeds bij onze vigerende Agenda van Brabant. Dát is de overkoepelende agenda voor ons provinciale beleid en als die herzien of geactualiseerd moet worden dan is nu éérst PS aan zet met de lopende kerntakendiscussie. GS moet niet op eigen houtje nieuwe overkoepelende kaders gaan verzinnen.

Een andere religieuze karaktereigenschap van dit college is haar gerichtheid op het hiernamaals, althans op het regeren over het graf van de eigen bestuursperiode heen. De nieuwe beleidskaders zijn allemaal langjarig vastgesteld tot 2030 in plaats van voor een periode van vier jaar. Deze lange termijn van de beleidskaders ondermijnt daarmee juist de positie van deze Perspectiefnota.

Vooral door de concretisering van de kaderstelling te vervatten in uitvoeringsagenda’s – die een GS-bevoegdheid zijn – wordt Sturen met Kaders en daarmee de kaderstellende rol van PS met voeten getreden. En door daar ook nog begrotingswijzigingen via Statenmededelingen aan te koppelen, die PS later pas kan vaststellen, wordt ook het budgetrecht van PS verder uitgekleed. Als dát schoon opleveren is, dan is het niet zo schoon.

En kijken we naar die beleidskaders, dan zitten die vol ontwikkelingen waarbij niet zozeer PS het voortouw heeft, maar erg gericht zijn op plannen van de Rijksoverheid en/of de EU-agenda’s. Zo zien we bij het beleidskader Wonen en Werken een sterke koppeling met onder andere het landelijke ‘Ontwikkelperspectief NOVEX Stedelijk Brabant’, met meer regie voor het Rijk. Daarbij worden regionale ‘woondeals’ en “regionale versnellingstafels” woningbouw opgetuigd.

En gelet op de demografische ontwikkelingen, waarbij het buitenlandse migratiesaldo de grootste factor is, betekent dit vooral versnellen om die massa-immigratie te huisvesten, waarbij GS zélf statushouders en arbeidsmigranten als “aandachtsgroepen” aanduidt. Wat de PVV betreft moeten daarentegen onze eigen Brabantse woningzoekenden dé aandachtsgroep zijn die altijd op de éérste plaats komt. En om onnodige arbeidsmigratie te voorkomen, moet we ook stoppen met de inzet op XXL-distributieblokkendozen, daartoe dienen we een motie in.

En als GS dan toch met versnellingstafels komt, dan kan er wat de PVV betreft ook een versnellingstafel komen voor kernenergie. Daar dienen we dan ook een motie voor in, evenals een motie om kaders voor gesmolten zout reactoren vast te stellen.

En die versnelling is ook keihard nodig voor de wegeninfrastructuur: daarom ook een motie voor het verbreden van de snelwegen en de Ruit om Eindhoven, waarvoor met Operatie Beethoven nu een uitgelezen kans ligt om de regio Eindhoven bereikbaar te houden. En laten we in dat kader ook Eindhoven Airport bereikbaar houden voor privé-vluchten, en op z’n minst voor medische vluchten: ook daartoe dienen we moties in.

Voorzitter, in de Perspectiefnota stelt gedeputeerde Van Gruijthuijsen dat er sprake is van een goede balans. Maar dit is geen goede balans voor onze boeren, die door het rigide provinciale stikstofbeleid nog steeds wachten op vergunningen. Ook niet voor onze automobilisten, die steeds vaker in de file staan maar ondertussen wel steeds meer opcenten motorrijtuigenbelasting moeten betalen. En ook niet voor onze burgers, die zich scheel betalen aan de energietransitie en de klimaatdoelstellingen.

Om een goede balans te krijgen moeten we af van zulke onnodige ballast. Om de lasten voor onze burgers te verlagen dienen we een motie in om de structurele verhoging van de opcenten te stoppen.

Tot slot: als deze Perspectiefnota voor GS de Hoogmis is, dan horen we ook graag wanneer zij om écht schoon te kunnen opleveren gaan biechten voor al hun zondige beleid.

Tot zover in eerste termijn.