Spreektekst Bestuursrapportage II-2024

Voorzitter, de ambities van dit college zijn niet te stuiten. Er ligt een ongebreidelde beleidsambitie en een niet te stillen bestuurshonger. Maar jaar in jaar uit, zoals ook deze burap laat zien, loopt de provincie fors achter wat betreft de realisatie. Dat beeld geldt niet alleen voor deze provincie, maar voor vele overheden.

Een gezonde ambitie om zaken te realiseren waar de burger iets aan heeft zouden wij uiteraard kunnen aanmoedigen, maar voorzitter, die insteek heeft het college jaren geleden al losgelaten. Enkele jaren geleden werden -in strijd met Sturen met Kaders- zeer langdurige beleidskaders voorgesteld, die in sommige gevallen al een aantal colleges in verschillende niet meer van elkaar te onderscheiden samenstellingen meegaan. Daarbij vooral veel wollige vergezichten en nauwelijks afrekenbare en concrete doelen. Om in de woorden van onze vroegere commissaris te spreken "je kunt het op de markt in den Bosch niet uitgelegd krijgen".

Voorzitter, we twijfelen er niet aan dat het werk vanuit de beste bedoelingen en met ijver wordt gedaan, maar overheidsbeleid lijkt inmiddels al niet te zijn gedreven uit noodzaak of uit overheidsplicht om voor je burgers te zorgen. Overheidsbeleid lijkt welhaast een doel op zich geworden voor bestuurders en een te groot ambtenarenapparaat. Supranationale organisaties met hun ongekozen bureaucraten storten hun verzonnen problemen en prietpraat uit over ambitieuze bestuurders en beleidsmakers. Die mogen lekker belangrijk aanschuiven bij netwerkbijeenkomsten of exclusieve congressen, gaan na een dagje bullshitbingo en een napraatborrel met een tas vol voorgekookte lobbymarketing en beleidspropaganda voldaan naar huis, zodat ze de volgende dag met de beste bedoelingen het geleerde modelletje of idee voor hun eigen overheidsorganisatie kunnen ontwikkelen. Zelf denken is daarbij niet meer nodig, het vinden van de kopieer en plak functies in de tekstverwerker volstaat.

Voorzitter waar leidt dat uiteindelijk toe? Allereerst heb je heel veel mensen nodig om al die prietpraat om te bouwen voor jouw organisatie, dus notities schrijven, verduidelijkende notities schrijven, infographics erbij ontwerpen, je eigen congressen en netwerkbijeenkomsten organiseren, die van andere overheden bezoeken, en zo elkaar druk-druk-druk bezighouden. Let wel, alle collega-overheidsorganisaties doen hetzelfde, dus ook zij krijgen de mensen niet aangesleept. Terwijl het bedrijfsleven, zeg maar daar waar het geld echt verdiend moet worden, staat te springen om mensen. Rond de 65.000 openstaande vacatures in Brabant. Een derde van de vacatures staat open bij de overheid, en daarmee frustreert de overheid de economie dus behoorlijk.
Peperdure externen komen en gaan bij de overheden, tegen uiterst lucratieve tarieven. (Ze hoppen van de ene organisatie naar de andere en passen daar steeds hetzelfde trucje toe. Drie maanden nadat ze weg zijn is alle eventuele opgedane kennis alweer weg, en/of een nieuwe hype heeft zich alweer aangediend, waarvoor dan weer een nieuw blik mensen open moet.)
Met de explosief toegenomen zelfgecreëerde complexiteit en een onstuitbare bemoeidwang is de provincie een niet meer te volgen chaos geworden, staat compleet los van de werkelijkheid, en het is slechts wachten tot de machinerie volledig vastloopt.

Voorzitter, de moraal van dit verhaal is dat de PVV het college vraagt om zich met drastisch minder onderwerpen te bemoeien, en zich te focussen op resultaten boeken op de echte kerntaken. Stop ook met de diverse onzinnige en vooral onhaalbare bovenwettelijke ambities.
Als je immers jaar in jaar uit rond de 70-75% realiseert van wat je gepland hebt, zoals ook deze burap weer laat zien, dan heb je dus een derde tot de helft teveel gepland. Het zou van bestuurlijke daadkracht en wijsheid getuigen om daarmee te stoppen. Immers: 'Doe nimmer iets waar je aan twijfelt', en 'Wat je doet doe het goed' .

Voorzitter, om nog eens terug te komen op die stoet aan externen die hier werkt. Kan het college duiden of de provincie momenteel volledig in control is én volledig rechtmatig handelt als het gaat om de wet DBA, waarop vanaf 2025 stevig gehandhaafd gaat worden? Hoeveel ZZP-ers werken bij de provincie waarbij mogelijk sprake is van een schijnzelfstandigheid? Welke maatregelen heeft de provincie genomen om te voorkomen dat er sprake is van naheffingen en boetes?

Dan nog enkele inhoudelijk punten t.a.v. de programma's voorzitter.

In het programma Natuur en milieu lopen veel zaken achter op schema. Maar voorzitter, hoe is dat te rijmen met een Groen Ontwikkelfonds waar destijds 240 miljoen in is gestoken? Hoe staat het met dat fonds, en waarom worden de provinciale doelen nu niet gehaald?

In het programma mobiliteit wordt gemeld dat busritten uitvallen omdat onder andere zero-emissie bussen nog niet zijn geleverd. Voorzitter, wat is dat voor flauwekul? Laat dan normale bussen op schoon gas doorrijden. De wereld op zijn kop dat prima bussen worden vervangen door nieuwe vanwege een klimaat-illusie. Uiteindelijk draait ook hier de belastingbetaler en busreiziger voor de kosten op.

En het aantal verkeersdoden is dramatisch in onze provincie. Onze wegen zijn tjokvol en dit college legt geen meter asfalt aan. Met appjes en fietspaden wordt dit probleem niet opgelost, dus hup, aan de gang met echte oplossingen.

Voorzitter de provincie wil toonaangevend zijn in Europa op het gebied van landbouw en voedsel. Toonaangevend, dat waren we jaren geleden en eigenlijk is de landbouwsector dat nu nog steeds. We zijn schoon en efficiënt. Maar ook hier geldt dat de bemoeizucht van de overheid meer kwaad doet dan goed. Kan het college aangeven wat er toonaangevend is aan het slopen van je complete boerensector?

Intussen voorzitter, loopt de provincie achter wat betreft diverse wettelijke taken, is de informatievoorziening niet op orde, staan vele Brabanders dagelijks in de file op de Brabantse wegen, is het frauderisicoplan - en protocol waar ik reeds in 2022 aandacht voor heb gevraagd er nog steeds niet, en is het met de sociale veiligheid in het OV rondom AZC's droevig gesteld.

De opstapeling van ambities wekt de schijn van daadkracht, maar niet meer dan dat.