Spreektekst Werkplan

Voorzitter, vandaag komt in Provinciale Staten een einde aan democratische opinie- en besluitvorming. De drie fractievoorzitters van de bestuurscoalitie hebben het voor elkaar dat er vandaag een Statenvoorstel ligt dat korte metten maakt met democratische processen zoals we die kennen.

 

Het begon met het idee voor een nieuw werkplan, maar het resultaat is een serie bizarre wijzigingen in het Reglement van Orde en het Reglement op de Statencommissies.

 

Goed nadenken of je werkwijze nog wel deugt is prima, maar de wijze waarop dit werkplan tot stand is gekomen, is verre van prima. Tijdens een statenweekend begin 2012 zouden we de verschillende mogelijkheden voor onze werkwijze gaan bespreken. Bijvoorbeeld of we wel of geen commissies wilden, en zo ja welke, en of we debat en stemming wel op dezelfde momenten moeten organiseren of misschien liever gescheiden. Er lag echter een notitie die de indruk wekte dat de piketpalen allang geslagen waren.

Veel Statenleden vroegen nadrukkelijk om meer toelichting, en wilden graag mensen uit de praktijk horen over hun ervaringen met de verschillende werkwijzen. Zodat je de voordelen en de nadelen van bijvoorbeeld werken zonder commissies goed kunt afwegen, en hoort of methoden als BOB en ABC nou echt bevallen en waarom. Ondanks herhaalde verzoeken is dit tot op de dag van vandaag niet georganiseerd.

 

Een ander doelwit was de uitschakeling van de democratische basisprincipes voor stemming. Gewogen stemming in commissies was er door de coalitie al door gedrukt. De methode van gewogen stemming staat haaks op de wijze waarop we in Nederland democratische besluitvorming organiseren, namelijk volgens het one-man-one-vote principe. De PVV heeft haar zorgen kenbaar gemaakt bij de minister van Binnenlandse Zaken. Sommige fractievoorzitters hier noemen dat achterbaks. Wij noemen dat communiceren via openbare kanalen, en niet in een achterkamertje de zaken regelen. De minister stelt in een brief klip en klaar dat gewogen stemming in commissies niet is toegestaan. Desalniettemin ontbreekt het herstellen van het one-man-one-vote principe vandaag in de aanpassing van het Reglement op de Statencommissies.

Voorzitter, wij dienen een amendement in (bijlage1) waarmee het gewogen stemmen direct wordt afgeschaft. En dan kunnen we ook meteen de minister daarvan in kennis stellen, want de door hem gestelde reactietermijn op zijn brief is inmiddels ook al een paar dagen gepasseerd.

 

Ook voor insprekers verandert er een en ander. Er wordt een heel vreemde regel bedacht, namelijk dat de spreektijd per inspreker wordt bepaald door de totale beschikbare tijd gedeeld door het aantal inspreekverzoeken. Dat betekent dus concreet dat in het ene geval een inspreker heel toevallig slechts 1 minuut spreektijd heeft vanwege de aanwezigheid van heel veel collega-insprekers en in het andere geval een spreker misschien 25 minuten spreektijd heeft omdat er maar twee aanmeldingen zijn. En aangezien de aanmelding 48 uur voor de bijeenkomst sluit, weet de verzoeker dat zelf dus pas heel kort van tevoren. Het is duidelijk dat hier zonder praktisch inzicht een regel is bedacht, die via volstrekte willekeur sommige burgers of instellingen meer spreektijd geeft dan anderen. Het zou zoveel eenvoudiger en ook logischer zijn om alle insprekers maximaal 2 minuten spreektijd te geven. Onze fractie amendeert deze ondoordachte wijziging dan ook (Bijlage 2).

 

Voorzitter, ik kom nu bij het punt waar de democratie definitief door het putje wordt gespoeld. Eenieder die 'ja' zegt tegen de voorgestelde wijzigingen van de Reglementen zegt daarmee ja tegen een machtsovername door de drie fractievoorzitters van de bestuurscoalitie.

Kennelijk vindt de coalitie het niet zo fijn als er initiatiefvoorstellen via moties worden ingediend. En ook het vragenuurtje, daar zijn ze niet zo van gediend.

 

Dus hebben ze verzonnen dat voortaan het presidium moet beslissen of vragen voor het vragenuurtje toelaatbaar zijn, en of initiatiefmoties -de zogeheten moties vreemd aan de orde van de dag- mogen worden behandeld.

Voorzitter, bij de bedenkers van deze maatregelen moet de kolder in de kop zijn geslagen. Het is juist vanwege de politieke verschillen, stellingname en bevooroordeeldheid dat we in Nederland -kijk bijvoorbeeld naar de Tweede Kamer- de constructie kennen dat de vóórzitter bepaalt of een onderwerp actueel en urgent is. En het is om dezelfde redenen dat we aan álle volksvertegenwoordigers het recht van initiatief hebben toegekend en niet alleen aan degenen die op het bestuurspluche zitten, maar inmiddels zijn ingedut. Het politieke recht om een initiatiefmotie in te dienen en onvoorwaardelijk op de agenda te zetten wordt hier vandaag gewoon afgeschaft.

 

Want voortaan bepaalt het trio Geeraedts, Kerkhof en Heijmans in een achterkamertje welke initiatieven hen welgevallig zijn en of ze met andere woorden een oppositiepartij een kluifje gunnen. Onze partij zal voor die regentenkliek nooit of te nimmer opzitten en pootjes geven. Wij staan voor onze mening en zullen initiatieven blijven indienen.

 

Het zal u niet verbazen dat wij deze machtsovername amenderen (Bijlage 3).

 

Voorzitter, wij roepen vanaf deze plek de partijen om de voorliggende wijzigingen nog eens goed te heroverwegen.

Mocht onze oproep geen gehoor krijgen en mocht de democratie in Noord-Brabant vandaag dus wordt verkwanseld dan zullen wij zoals gezegd hoe dan ook gebruik blijven maken van ons initiatiefrecht. Tot nu toe kunnen alle partijen dat recht op relatief onbureaucratische en zeer pragmatische wijze uitoefenen, namelijk via initiatiefmoties. De coalitiepartijen dwarsbomen via hun censuurbeleid zometeen die mogelijkheid voor de oppositiepartijen, en dus resteert enkel de mogelijkheid om volledige Statenvoorstellen in te dienen. Een uitermate omslachtige procedure, die veel meer bureaucratie met zich meebrengt dan het indienen van een motie. Was dit de coalitie die de bureaucratie wilde verminderen?

 

Voorzitter, wij vertegenwoordigen hier onze kiezers, en wij zullen strijdlustiger dan ooit blijven vechten voor het recht om namens onze kiezers beleids- of actievoorstellen in te brengen, vragen te stellen, kwesties aan te kaarten, en iniatieven te lanceren.