Naast de wijzigingen van de Verordening Ruimte die vandaag voorliggen, zitten in de stukken ook enkele afgewezen verzoeken. Over het afgewezen verzoek van de gemeente Drimmelen heeft onze fractie zich enigszins verbaasd. Deze gemeente zou aan de westkant van Made een glastuinbouwcomplex willen saneren voor de bouw van een supermarkt, de nieuwbouw van het Dongemondcollege en een speelbos.
GS wijst dit verzoek af vanwege de zogenaamd “duidelijke scheiding tussen stad en land”, waardoor dit gebied niet geschikt zou zijn voor stedelijke ontwikkeling. Daarnaast stelt GS dat deze ontwikkelingen niet passen in de ladder van duurzame verstedelijking, omdat er oplossingen zouden zijn binnen bestaand stedelijk gebied.
Vz, toen onze fractie bij een eerdere wijziging van de Verordening Ruimte om praktisch dezelfde redenen vroeg om het plan voor het Dommelkwartier in Valkenswaard te heroverwegen, liet GS weten niet op de stoel van de wethouder te willen zitten en dat dit op de eerste plaats gemeentelijke afwegingen zijn. Dit roept de vraag op of hier een consistente lijn in het provinciale ruimtelijke beleid ontbreekt, waarom gaat GS in het geval van Drimmelen wél op de stoel van de wethouder zitten door op zulk detailniveau in te grijpen? Graag een reactie.
Daarnaast is het onduidelijke welke criteria GS hanteert voor een “duidelijke scheiding tussen stad en land”. Momenteel is dit gebied bebouwd met een kassencomplex met bijgebouwen, van een open landschap is geen sprake. Wat zijn voor u de criteria om dit te bepalen? Graag een reactie.
Vz, voor wat de voorgestelde wijzigingen zelf betreft heeft de PVV fractie bekeken of betreffende locaties in aanmerking komen voor windmolenparken, asielzoekerscentra of moskeeën. Dit hebben we niet kunnen ontdekken. Toch willen we graag uitsluitsel hierover van het college. Is bij GS bekend of een van de voorgestelde wijzigingen bedoeld is voor de ontwikkeling van een windmolenpark, asielzoekerscentrum of moskee? Graag een reactie.
Indien dat niet het geval, heeft onze fractie geen bezwaar tegen de voorgestelde wijzigingen.
Vz, bij de eerdere bespreking van het Bestuursakkoord heeft de PVV duidelijke taal gesproken: het toen gepresenteerde bestuursakkoord is een politiek cryptogram, erg vaag en onduidelijk en het roept vooral veel vragen op over de richting van het te voeren beleid. Niet voor niets hebben we toen aangedrongen op een nadere uitwerking en een volwaardige perspectiefnota.
Vandaag een half jaar geleden was de Statenverkiezing. 180 dagen verder en maar liefst een compleet zomerreces lang heeft dit college de tijd gehad om tot zo’n uitwerking te komen. Dat wekt verwachtingen voorzitter. Dan mag je dus verwachten dat PS een heldere en geconcretiseerde visie ontvangt, GS wil vandaag immers over de “richting en de ambities” met ons kunnen spreken, zoals zij dit in het Statenvoorstel zo knuffelend verwoordt.
Het resultaat is echter diep teleurstellend. Een korte notitie die vooral het Bestuursakkoord nog eens samenvat en daarmee niets meer dan een herhaling is van alle reeds geuite onsamenhangende onzin. De “keuzes” die door GS zouden zijn gemaakt in maatschappelijke opgaven, ambities en rol van de provincie zijn volstrekt onduidelijk en meetbare doelstellingen ontbreken. De grenzen van de provinciale kerntaken worden willekeurig opgerekt. Een belediging voor de burger, en minachting voor de volksvertegenwoordiging, die u daarmee belemmert in de controlerende taak.
Vz, het is bizar en tegenstrijdig om een Statenvoorstel over de verbetering van de uitvoering van de vergunningverlening van de Natuurbeschermingswet te bespreken, terwijl GS ondertussen het hele systeem en alle afspraken aan gruzelementen mept.
Wat zijn de aanbevelingen van Berenschot immers nog waard als GS toch zijn eigen gang gaat door met een nachtelijke coup naar communistische snit rigoreuze stikstofregels door te drammen en het bedrijfsleven in Brabant hiermee ernstig in de problemen brengt?
Verbeteren van de kwaliteit van de vergunningverlening moet een verankering hebben in duidelijke en uitvoerbare wet- en regelgeving. Het Statenvoorstel geeft nota bene aan dat de essentie van het probleem is dat de wetgeving, technisch en juridisch complex is en steeds wijzigt. Met de nieuwe extra stikstofregels van GS is er opnieuw een wijziging die alleen maar voor meer complexiteit zorgt. In plaats van een oplossing middels de PAS, schept GS voor veel bedrijven een nieuw probleem. En in plaats van deregulering, laten de VVD en haar linkse broeders de Brabantse ondernemers stikken in stikstofregeltjes. In plaats van de “eenzijdige focus op stikstof” los te laten, waar het Statenvoorstel over spreekt, doet GS het tegenovergestelde.