In het gemeentelijke persbericht wordt gemeld: “Op 18 mei aanstaande wordt het raadsbesluit over de opvang van vluchtelingen voorbereid in een extra commissievergadering. Tijdens deze commissievergadering kunnen inwoners niet inspreken; hiervoor is de avond op 12 mei georganiseerd.”[1] De genoemde avond op 12 mei is echter zeer beperkt toegankelijk, zo meldt het persbericht: “In totaal kunnen er 200 mensen deelnemen aan het gesprek. Mochten er meer mensen zich aanmelden, dan wordt door loting bepaald wie op 12 mei aanstaande aanwezig kan zijn.” Deze beperkte toegang en loting is in strijd met artikel 15 van de geldende Verordening op de raadscommissies, waarin duidelijk staat dat álle burgers spreekrecht hebben in een commissievergadering[2]. De gemeente Uden handelt hier willens en wetens in strijd met haar eigen regels en zet zo de burgers buitenspel. De surrogaatoplossing om middels een steekproef burgers uit te nodigen doet daar niets aan af, zoals aangekondigd in het persbericht: “Daarnaast worden er via een willekeurige steekproef 1.500 inwoners uitgenodigd om deel te nemen aan het gesprek. Deze steekproef zorgt ervoor dat de gemeenteraad in gesprek gaat met een representatieve afvaardiging van de Udense inwoners.”
Waarom communiceert GS zo’n ontzettend naïef en eenzijdig statement, wetende dat asieleisers circa 8 veilige landen achter zich laten en voor een groot deel afkomstig zijn uit veilige landen als Albanië en Kosovo? Waarom spreekt GS dan nog over het zoeken van een veiliger heenkomen, terwijl het vooral gaat om het zoeken van ónze welvaart?
GS spreekt verder over een zorgelijk maatschappelijk klimaat en een gepolariseerde samenleving. Hoe zien GS en de CdK hun eigen aandeel hierin door middels dit plan asielopvang aan gemeenten te verplichten zonder de burgers hun mening te vragen en door burgers bij de bijeenkomst vanavond geen ruimte te geven voor inspraak?
Vz, dit college is nu bijna een jaar aan de slag met haar bestuursakkoord ‘Beweging in Brabant’. De vraag is echter nog altijd: waarméé aan de slag? Het bestuursakkoord is immers een totaal nietszeggende crossover van duurzame dooddoeners en livinglab-leuterpraat, waar behalve veel van zulk eurofiel jargon geen concreet beleid uit kan worden afgeleid. En het afgelopen jaar heeft dit college dan ook voornamelijk gegrossierd in het uitvaardigen van Statenmededelingen, en voor zover er al sprake was van beleidsvoorstellen betrof het vooral de voortzetting van lopende programma’s of ad-hoc voorstellen waarvoor met stoom en kokend water de pot met Essentgelden moest worden geplunderd.
Dan hadden we nu toch wel eens eindelijk een perspectiefnota met een heldere beleidsvisie mogen verwachten. Integendeel, dit college komt nu met een perspectiefnota die zich vooral kenmerkt door een gebrek aan perspectief. Het is net zo perspectiefloos als de domme tekeningen in de bijbehorende totaal infantiele infographic. Is dit het niveau waarop men de burger hier serieus wil nemen? Kinderachtige tweedimensionale tekeningetjes bedoeld om de plannen van dit college duidelijk te maken. Het enige wat hiermee echter duidelijk wordt, is dat Brussel kennelijk belangrijker is dan onze eigen Staat. In de infographic prijkt de EU-vlag, het baken van Brussel, prominent op de voorgrond, terwijl de Nederlandse vlag ontbreekt. Dit is niet zomaar een foutje van het extern ingehuurde communicatieadviesbureau dat dit politieke poëzieplaatjesalbum maakt, maar zegt vooral veel over de blik van dit college: ons eigen land is niet in beeld, de enige perspectieflijn is de blik op Brussel. Wat de PVV betreft komt onze nationale driekleur wél op de voorgrond.