Op 9 februari 2011 verscheen een artikel[1] in het Brabants Dagblad waar de PVV gemotiveerd aangaf tegen megastallen te zijn. In het artikel werd weergegeven dat megastallen, met het oog op gezondheid, natuur en landschap, geen goede zaak zijn. De PVV vindt tegelijkertijd dat boeren een alternatief moeten hebben om hun brood te verdienen. De situatie voor agrariërs is niet makkelijk. Vaak moeten zij hard werken voor een schamel loon. Daarom moet worden ingezet op gezinsbedrijven, het bieden van nevenactiviteiten en planologische voordelen zodat boeren óf hun bedrijf maatschappelijk verantwoord kunnen continueren óf financieel verantwoord kunnen afbouwen.

Heldere taal, keuzes maken, vernieuwing, visie, financiële onderbouwing, daadkracht, transparantie. De PVV ziet dit alles niet terug in de voorliggende kaderbrief!

In de Nederlandse politiek heeft men vaak de neiging zich vaag of wollig uit te drukken. Dat dient dan om ware bedoelingen te verbergen of kritische vragen te omzeilen.

Welnu, voorzitter, deze kaderbrief staat werkelijk bol van ambtelijke vage en wollige taal.

Wat denkt u van: "Elke fase van de beleidscyclus vraagt dus om een eigen aanpak en uitwerking, alsmede om een eigen inbreng van uw Staten, gekoppeld aan nader te bepalen momenten van besluitvorming."

Ofwel: we weten nog niet wát, wannéér en hóe we het gaan doen!

Deze voorjaarsnota geeft dus geen duidelijkheid aan de Brabantse burger.