Voorzitter, na de eerste zin van dit Statenvoorstel gelezen te hebben, was voor mij al heel veel duidelijk:
“Huidige taaie maatschappelijke vraagstukken, zoals de energietransitie, het creëren van een inclusieve arbeidsmarkt en een circulaire economie, kunnen niet opgelost worden met sectorale, ééndimensionale oplossingen.”
Duidelijk een voorstel vol vaag en wollig deughipstergeneuzel, één op één voortgezet uit het beleid van de vorige linkse colleges.
Geacht college,
Berichtgeving van Dtv Nieuws van donderdag jl. maakt duidelijk dat een onderzoek naar het veiligheidsgevoel bij bezoekers van natuurgebied de Maashorst niet geheel onafhankelijk is verlopen.[1] Dtv Nieuws laat zien dat het zogenaamde ‘Team de Maashorst’, de partij die het dagelijks beleid van het Bestuurlijk Regieteam van de Maashorst uit moet voeren, bovenop onderzoeksbureau Arcadis zat en geen ruimte liet om het graasgebied van de grote grazers onderwerp van discussie te laten zijn.
De coalitiepartijen kiezen er blijkbaar vol overtuiging voor om onverminderd door te gaan en in te blijven zetten op het huidige bestuursakkoord. De nieuwe situatie qua fractie- en personele samenstelling heeft daaraan gelet op de verklaring van de VVD-fractie niets veranderd en dat maakt dit debat op zichzelf niet staatsrechtelijk urgent. Tegelijkertijd roept het continueren van dit beleid de vraag op aan de coalitiefracties waarom ze dit bestuursakkoord persé met hangen en wurgen overeind willen houden, want wat levert het nu eigenlijk op?