Voorzitter, Kaderstelling Erfgoed is voor de PVV een belangrijke taak van de provincie.

Wij willen inzetten op handhaven van ons Brabants cultureel erfgoed, leegkomende monumentale kerken en dan vooral passend herbestemmen.

In dit stuk zitten op zich goede kaders , zoals de uitgangspunten verhaallijnen en de doelstelling om een terugtrekkende overheid te willen zijn. Voor wat de verhaallijnen betreft, deze zijn nog niet uitgewerkt en zijn dus te onduidelijk om als kaders te dienen voor dit beleid.

Waarom geen integrale benadering vanuit behoefte burgers: wat is per streek van waarde?

Wij vinden dat de nieuwe rol een rol van verbinder zou moeten zijn, maar dat laat zich nog niet echt zien. De resultaten herbestemming zijn veelbelovend zegt dit college, maar de markt pakt het onvoldoende op. Maar wat zijn daarin dan de verwachtingen van het college?

De problemen die de PVV heeft met het stuk:

Voorzitter, voor Provinciale Staten is informatie essentieel om haar controlerende rol zorgvuldig te kunnen uitoefenen. Over voorliggende Statenvoorstel was echter nog wat ophef over de verschillende gradaties van openbaarheid en vertrouwelijkheidén omdat dit college niet actief alle informatie had beschikbaar gesteld aan de Provinciale Staten.

Voorzitter, er zijn verschillende gradaties van openbaarheid en vertrouwelijkheid en schijnbaar zijn deze statussen nog niet helemaal duidelijk bij deze gedeputeerde. Tenminste anders zou mogen worden verwacht dat dit wel eerder zou worden gecommuniceerd naar de Statenleden. Voorliggende stukken waren deels vertrouwelijk, echter later veranderde dit in niet-vertrouwelijk en niet-openbaar. Dit is een tegenstelling en is net zoiets als de stukken zijn vertrouwelijk en openbaar. Voorzitter, wat betekent de huidige vage classificatie niet-vertrouwelijk en niet-openbaar?

De begroting 2016, er is hard aan gewerkt, waarvoor dank. Maar voorzitter, deze begroting is veel te mooi om waar te zijn. Dit college etaleert vage maar opgeleukte toekomstbeelden en smijt er een flinke bak met Essentgeld tegenaan. Het college verzuimt om gewoon te zorgen voor en zich te beperken tot de degelijke uitvoering van haar kerntaken.

Voorzitter, dit college bagatelliseert en negeert zaken die misgaan. Bijvoorbeeld de voortdurende tegenvallers van de Tuinbouw Ontwikkelings Maatschappij regeling Ruimte voor Ruimte; De financiële tekorten en de puinhopen bij de omgevingsdiensten; En dag in dag uit, al maandenlang, staan grote groepen mensen bij vele bushaltes in Brabant tevergeefs te wachten op bussen die de halte voorbijrijden omdat ze overvol zijn.

En waar bij de kerntaken allerlei zaken mis gaan, ontmaskert de asieltsunami tegelijkertijd de ware aard van dit college. Die maakt namelijk pijnlijk duidelijk wat er in overheidsland opeens allemaal kan worden verwezenlijkt als je bestuurlijk maar werkelijk wil;

Zodra het om asieleisers gaat is namelijk opeens alles mogelijk. Woningbouw? Wir schaffen das. Vergunningen, ontheffingen? Regelen we.

Waarom moeten hardwerkende ondernemers soms jarenlang wachten op vergunningen, en waarom moeten Brabanders jarenlang wachten op sociale huurwoningen? Waarom vindt het college het bedienen van de asieleisers belangrijker dan het faciliteren van de hardwerkende Brabanders? Kan het college dat eens beantwoorden?

Voorzitter, in deze speciale commissie vergadering biedt u vanavond de inwoners van Waalwijk de mogelijkheid om over de opvang van asielzoekers hun zegje je te doen. Ik waardeer het zeer dat u mij als bezorgde Waalwijkse burger dit podium geeft en ik hoop dat de eind conclusie van u als college en raadsleden dat die opvang een heel slecht idee is. Tegelijkertijd spreek ik hier als Statenlid voor de PVV Noord-Brabant, om de burgers een hart onder de riem te steken in het verzet tegen de asielopvang: niet in Waalwijk, niet in Brabant, niet in Nederland. De grenzen moeten dicht.

De asielzoekers die naar Nederland komen zijn niet op zoek naar veiligheid, maar naar onze welvaart. Als het daadwerkelijk oorlogsvluchtelingen zouden zijn, dan zouden ze echt niet zoveel moeite doen om naar Nederland te komen, want dan waren ze in Turkije of Griekenland of al die andere landen waar ze doorheen reisden allang veilig. Dit zijn dan ook economische gelukszoekers.

En waarom is 2/3 van die zogenaamde vluchtelingen alleenstaande man? Massaal gevlucht voor de oorlog, maar vrouw en kinderen achterlatend? Gelooft u dat nou echt? Opvang in de regio is de enige oplossing.

Voorzitter, het college heeft aangegeven dat er in de gemeente Waalwijk geen ruimte en draagvlak is voor een grootschalig AZC.

Vrij vanzelfsprekend: nergens is daar ruimte en draagvlak voor, niemand wil dit.